Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	English
Part of:	resounding shout 2 \| the resounding shout 2

3 Poems contain resounding shout

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:13.7-13.7

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:13.7

German Translation

[1] خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز
پیشتر زان که شود کاسه سر خاک انداز

[2] عاقبت منزل ما وادی خاموشان است
حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز

[3] چشم آلوده نظر از رخ جانان دور است
بر رخ او نظر از آینه پاک انداز

[4] به سر سبز تو ای سرو که گر خاک شوم
ناز از سر بنه و سایه بر این خاک انداز

[5] دل ما را که ز مار سر زلف تو بخست
از لب خود به شفاخانه تریاک انداز

[6] ملک این مزرعه دانی که ثباتی ندهد
آتشی از جگر جام در املاک انداز

[7] غسل در اشک زدم کاهل طریقت گویند
پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز

[8] یا رب آن زاهد خودبین که بجز عیب ندید
دود آهیش در آیینه ادراک انداز

[9] چون گل از نکهت او جامه قبا کن حافظ
وین قبا در ره آن قامت چالاک انداز

[1] O Saki arise and into the cup of gold ,joyous water wine the intoxication of love cast
Before that the cap of the head the skull dust becometh cast .

[2] In the end ,our dwelling is the valley of the silent the place of tombs
Now into the vault of the skies ,the resounding shout and clamour of zikr va fikr cast

[3] Far from the true Beloved's face ,is the eye stained with sight for other than God
On His face ,from the pure mirror of the pure heart glance cast .

[4] O cypress I conjure thee by thy verdant head ,when I become dust ,
Out from thy head ,disdain put and ,on this my dust ,shade cast .

[5] For our heart that ,from the deadly snake of Thy tress - tip ,is shattered
From Thy own lip to the recovery - house ,the antidote of a kiss cast .

[6] The country of this sown - field the world thou knowest that it hath no permanency
Into the countries of the world from the liver of the wine cup ,the murshid's interior a great fire' cast .

[7] In my own tears ,I bathed .For the people of tarikat say
First be pure then ,on the beauty of that Pure One ,the true Beloved thy eye cast .

[8] O Lord that zahid ,self - beholding ,who ,save defect ,saw naught ,
Into the mirror of his understanding so that he may ,no longer ,see defect the smoke of a great sigh cast .

[9] Hafiz like the rose ,on account of His perfume make rent thy garment
And ,in the path of that form of the Beloved swift for the slaughter of lovers that rent garment cast .

[1] Steh' auf! gieße mir fröhliches Naß in den goldenen BecherEhe dein Schädel zum Staube den Staub gießt.

[2] Unsere Wohnung zuletzt ist die schweigende Wohnung der Gräber,Jetzt erhebe den Jubel zum Himmel,

[3] Augen mit trübem Blick sind ferne vom Antlitz des FreundesSchau' ihn an mit der Reinheit des Spiegels.

[4] Ich beschwöre dich Wuchs der Cypreße beim grünenden WipfelBin ich Staub beschatte mein Grabmal.

[5] Meinen Lippen vom Pfeil der Schlangenlocken verwundetLeg Teriak aus dem heilenden Mund auf.

[6] Alle Saaten der Erde vergehen das weißt du seit langenZünde die Welt mit dem Feuer des Weins an.

[7] Thränen reinigen uns indem die Lehrer uns sagenSey erst rein, dann schaue den Reinen.

[8] Herr! der selbstische Mönch, Er, welcher Gebrechen nur schauetWerde blind von dem Rauche der Seufzer.

[9] Wie die Rose Hafis! zerreiß die Kleider vor ihremWohlgeruch, und verstreu' sie vor ihr hin.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:28.40-28.40

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:28.40

German Translation

[1] دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم

[2] از دل تنگ گنهکار برآرم آهی
کآتش اندر گنه آدم و حوا فکنم

[3] مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست
می‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم

[4] بگشا بند قبا ای مه خورشیدکلاه
تا چو زلفت سر سودازده در پا فکنم

[5] خورده‌ام تیر فلک باده بده تا سرمست
عقده دربند کمر ترکش جوزا فکنم

[6] جرعه جام بر این تخت روان افشانم
غلغل چنگ در این گنبد مینا فکنم

[7] حافظا تکیه بر ایام چو سهو است و خطا
من چرا عشرت امروز به فردا فکنم

[1] My eye ,an ocean of weeping I make to the desert ,patience ,I cast
And ,in this wprk ,my heart into the ocean I cast .

[2] From the straitened heart the sinner ,I heave such a sigh
That ,into the sin of Adam and of Havva ,fire I cast .

[3] There ,where is the heart - possessor ,is the source of happy - heartedness
I strive that ,perchance there ,myself ,1 may cast .

[4] O moon ,sun of cap in effulgence the fastening of thy coat ,loose
So that like thy long ,trailing tress at thy feet ,my passion - stricken head I may cast .

[5] The sky's arrow of affliction I have endured wine of love give ,so that ,intoxicated of head ,
Into the girdle of the waist of the quiver of Jauza Gemini a knot I may cast .

[6] On this moving throne the revolving sky a draught of wine ,I pour
Into this azure vault the sky the resounding shout of strife ,I cast .

[7] O Hafiz since reliance on time is error and defect ,
Then ,to to - morrow ,the pleasure of to - day why do I cast

[1] Das Aug' will ich in's Meer verwandeln, Auf Felder die Geduld hinwerfen, Und unter solchen Dingen will ich Mein Herz in's Meer hinunterwerfen.

[2] Ich will aus meinem sünd'gen Herzen Solch einen starken Seufzer stoßen, Daß es mir soll ein Leichtes werden In Adams Reue Gluth zu werfen.

[3] Das Kapital der Freuden lieget Im Aufenthalte meine Freundinn. Wir trachten nun aus allen Kräften Uns selbst an diesen Ort zu werfen.

[4] O Vollmond mit der Strahlenmithra, O löse auf den Busengürtel, Wir wollen uns gleich deinen Locken Aus Lust zu deinen Füßen werfen.

[5] Es hat genug von seinen Pfeilen Der Himmel auf mich abgedrückt, Nun will ich einmal meine Pfeile Bis an des Schützen Gürtel werfen.

[6] O Schenke reiche uns den Becher, Den Hefen auf den Tisch zu schütten, Laß uns der Saiten Lustgeklingel Bis an den Dom des Himmels werfen.

[7] Hafis! Du weißt es ist ein Fehler Auf künft'ge Tage zu vertrauen, O! sag', weßwegen wir dann sollen Die Lust von Heut auf Morgen werfen.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:10.116-10.116

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:10.116

German Translation

[1] به کوی میکده یا رب سحر چه مشغله بود
که جوش شاهد و ساقی و شمع و مشعله بود

[2] حدیث عشق که از حرف و صوت مستغنیست
به ناله دف و نی در خروش و ولوله بود

[3] مباحثی که در آن مجلس جنون می‌رفت
ورای مدرسه و قال و قیل مسئله بود

[4] دل از کرشمه ساقی به شکر بود ولی
ز نامساعدی بختش اندکی گله بود

[5] قیاس کردم و آن چشم جادوانه مست
هزار ساحر چون سامریش در گله بود

[6] بگفتمش به لبم بوسه‌ای حوالت کن
به خنده گفت کی ات با من این معامله بود

[7] ز اخترم نظری سعد در ره است که دوش
میان ماه و رخ یار من مقابله بود

[8] دهان یار که درمان درد حافظ داشت
فغان که وقت مروت چه تنگ حوصله بود

[1] O Lord in the street of the wine - house the corner of Hafiz's heart in the morning the end of youth ,the beginning of old age what tumult of zikr that was
For ,the clamour of the lovely one ,and of the Saki the form of God that ,at the beginning of zikr is the spectacle - place of zakirs and of the candle ,and of the fire - grate the fervour of divine lights ,and the descending of endless bounties was .

[3] That disputation of hakikat that ,in that circle of phrenzy ,passed
Beyond the disputations of the illusory of the college ,and the proposition ,and the answer ,and the question was .

[4] From the glance the glories of manifestations of the Saki the adored God my heart was in thanks .But ,
From want of concordance of fortune ,a little complaint mine was .

[5] Of that eye ,bold ,sorcery - displaying ,I estimated
Many a sorcerer ,like the great Samirl ,in lamentation of its sorcery was .

[6] To Him ,I said On my lip ,place a kiss .
With laughter ,He spake On my part this thus was .

[7] From thy star ,the auspicious view is in my path .For ,
Between the moon and my beloved face ,opposition was .

[8] The beloved's mouth ,that Hafiz regarded pain's remedy
Alas how little of spirit ,the time of manliness was .

[1] Ey, ey! was in der Schenke heut, Des Morgens für ein Lärmen war, Wo Schenke, Liebchen, Fackel, Licht Im heftigsten Tumulte war.

[2] Und wo (wiewohl Erklärungen Die Lieb'geschichte nicht bedarf) Die Flöte und die Trommel doch Im lautesten Getöse war.

[3] Wer blos aus Lieb' zu Streit und Zank In diesem Kreis von Narren gieng, Wohl weit entfernet von dem Streit Der Schulen und der Kanzeln war.

[4] Mein Herz war für Liebkosungen Des Schenken voll von Dankbarkeit, Wiewohl ich auf des Glückes Gunst Nicht allzugut zu sprechen war.

[5] Ich schloß aus dem Vergangenen, Daß dieses böse Gaukleraug' Wie einst Samir dem Zauberer Voll böser Zauberstücke war.

[6] Ich sprach zum Liebchen: weis mir an, Auf deine Lippen einen Kuß, Sie lächelte und sprach: hast du Gehört, daß dies je Sitte war?

[7] Es leuchtet mir ein Glücksgestirn, Weil gestern zwischen dem Gesicht Von meinem Freunde und dem Mond Ein Gegensatz im Werke war.

[8] O wehe! wie der Freundinn Mund, Der einzig nur Hafisen heilt, Zur Zeit der Gnaden, und der Huld So wunder eng und lieblich war.